NC#Holdmedown 40.2

Chapter 40.2

คลื่น!

คลื่น!!

“ตื่นแล้วเหรอดีขึ้นมั้ยครับที่รัก”

“เหมือนผมได้ยินเสียงคลื่นเลย” คนป่วยลืมตาตื่นในช่วงเช้าขยับตัวหันมองไปรอบตัว “หืม...นี่ไม่ใช่ที่บ้านหนิครับ”

“บ้านพักตากอากาศของคุณพ่อพี่เองครับ อากาศดีป่ะ”

“งั้นที่ผมได้ยินเสียงคลื่น แสดงว่าที่นี่คือ...” รถถังยังพูดไม่ทันจบคนโตก็รีบเฉลย ‘ทะเลไงครับที่รัก’

“ป่ะเดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้จะได้ออกไปทานข้าวกัน”

“อาบน้ำได้มั้ยอ่ะเหนียวตัวไม่ชอบเลย” จากัวร์พลางเอามืออังหน้าผากคนรัก ‘โอเคตัวไม่ร้อนแล้ว’ รถถังก็ลุกขึ้นนั่งรออีกคนพาไปเข้าห้องน้ำ “เอ๊ะ! ว่าแต่เรามีเสื้อเปลี่ยนกันเหรอครับ” เพราะมองจากสภาพตอนนี้จากัวร์ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวนอน

“นี่บ้านพักครอบครัวพี่นะต้องมีชุดสำรองไว้อยู่แล้ว ส่วนถังใส่ของไอ้พูไปก่อนน่าจะได้อยู่” รถถังพยักหน้า ว่าแล้วก็อุ้มกันไปในห้องน้ำ

“ออกไปก่อนสิครับผมจะได้รีบอาบน้ำ” รถถังก็งงว่าจะมายืนรอทำไมเพราะตัวเองก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่อีกคนเตรียมให้

“ไม่เอาเดี๋ยวพี่อาบให้ครับ”

“งื้อ~ ผมอาบเองได้” รถถังรีบบอกจะบ้าเหรอเขินเป็นนะ

“เห็นว่าป่วยนะเลยตามใจ” พูดเหมือนงอนเลยแต่ก็ยอมเดินออกจากห้องน้ำปิดประตูให้จนเรียบร้อย

รถถังก็โล่งใจกันไปจัดการถอดเสื้อผ้ารีบอาบน้ำจนเสร็จเรียบร้อย ‘เอ๊ะ!’ หันซ้ายก็ไม่มีหันขวาก็ไม่มี ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหน เสื้อผ้าอยู่ไหน รู้หรือยังว่าทำไมจากัวร์มันถึงยอมออกจากห้องน้ำไปง่ายๆ เสร็จโจรอีกละ

“พี่จาผมขอเสื้อผ้าหน่อยครับ” เป็นไงล่ะนั่งแก้ผ้าอยู่ในห้องน้ำน่ะ สุดท้ายก็ต้องร้องขอความช่วยเหลือคนเจ้าเล่ห์อยู่ดี “พี่จาอย่าแกล้งดิหนาวนะเร็วๆ” เพราะไอ้คนด้านนอกมันเงียบสนิทไม่โต้ตอบ

“ไหนบอกอาบน้ำเองได้ไง” มันตะโกนตอบแล้วไอ้คนขี้แกล้ง

“อาบได้แต่แต่งตัวไม่ได้ไง” รถถังได้แต่ทำหน้าเซ็งๆ ไม่เคยจะทันความคิดของคนรักสักที “เข้ามาช่วยหน่อยครับ”

“หึ! สมน้ำหน้า ให้ช่วยตั้งแต่แรกป่านนี้เสร็จไปละ” คือแค่คนเราอยากอาบน้ำเองมันผิดขนาดนั้นเลยเหรอวะ!

“หนาว~” ฮ่าๆๆ เลยจำเป็นต้องอ้อนแล้วคราวนี้ “เดี๋ยว! แต่งตัวในห้องน้ำเลยจะอุ้มทำไมอ่ะ”

“ใครบอกให้แต่งตัว” แล้วมันก็อุ้มรถถังออกจากห้องน้ำทันทีพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก

“ฮื้อออ ผมไม่สบายอยู่นะ หยุดเลย!” เพราะจากัวร์มันอุ้มรถถังมาวางบนเตียงแล้วตัวมันก็นอนข้างๆ ตามลงมา เอาหน้าซุกไซ้รถถังใหญ่พร้อมกับลมหายใจหอบถี่ “พี่จาอย่าทับตัวผมนะเจ็บอยู่”

“ก็ยังไม่ได้ทับเลยจะกลัวอะไรนักหนาครับที่รัก” จากัวร์ไม่ได้คร่อมทับจริง ทำเพียงก้มหน้าลงไปหารถถังซุกไซ้ไปเรื่อยตามแรงอารมณ์ที่มี “ถัง~” เอาแล้วเสียงสวรรค์มาอีกแล้ว

จากัวร์มันเอาแน่เว้ย ขโมยลูกเขามาแถมยังทำมิดีมิร้ายลูกเขาอีก

“ไม่ต้องทำเสียงนี้เลยครับไม่เอาผมป่วยยู่นะ ซี่โครงก็หัก ขาก็หัก แถมเครียดลงกระเพาะอีก” ทำหน้าน่าสงสารอ้อนวอนให้จากัวร์มันเห็นใจ

“หืม! เครียดเหรอเดี๋ยวพี่ช่วยคลายเครียด รับรองสบายเนื้อสบายตัว” เอาเถอะจ้าพ่อยอดขมองอิ่ม

ว่าแล้วก็จัดท่าจัดทางคนรักให้นอนดีๆ รับรองไม่นอนทับตัวแน่นอน ส่วนขาสองข้างนี่จากัวร์มันก็ดีนะมันช่วยจับอ้าไว้ให้ด้วย คนดีมั้ยล่ะ!

“ไอ้คนใจร้ายจะฟ้องป๊า” รถถังบุ้ยหน้าจนจากัวร์มันหัวเราะ ‘ฮ่าๆๆ ป๊ามาช่วยไม่ทันหรอก’ แล้วหลังจากนั้นไม่ต้องพูดอะไรต่อ “อื้อออ...อ๊ะ...อึก” เรียบร้อยมหาวิทยาลัยของรถถังไปตามระเบียบ

ไม่ต้องไปเสม็ดเลยจ้าอยู่แค่พัทยาก็เสร็จได้

“เห็นป่ะพี่เตรียมมาคลายเครียดเลยนะเนี่ย” มึงจะโชว์เจลกับคอนดอมเพื่อ! ‘เบาๆ พี่จา’ จากัวร์เอานิ้วควานช่องทางคนรักเข้าไปแล้ว “รับรองว่าเบาเหมือนปุยเมฆเลยครับ”

“อื้อออ...ซี้ดดด” ครั้งนี้ไม่ได้โดนคร่อมทับเพราะจากัวร์อยู่ในท่าคุกเข่า ค่อยๆ สอดใส่ของตัวเองเข้าไปในตัวคนรักให้นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ “โอยยยย...ฮื้อออ” รถถังพยายามบิดตัวแต่ก็ทำไม่ได้ถนัดนักเพราะกลัวจะเจ็บซี่โครง

“เดี๋ยวนะที่รัก! ตั้งแต่ป่วยมาไม่เคยเอาออกเลยเหรอ” เพราะก้มไปมองช่วงล่างของคนรักทำไมน้ำของรถถังมันปริ่มออกมาแล้วล่ะ ยังไม่ทันจะทำอะไรเลยเพิ่งจะใส่ของตัวเองเข้าไปเมื่อกี้นี่เอง “ไม่อึดอัดเหรอครับ”

“ก็...” รถถังพูดแล้วก็หยุดไปไม่ยอมพูดต่อ จนคนโตที่ตอนนี้ใส่ของตัวเองเข้าไปจนสุดแล้วไม่ยอมขยับต้องร้องถาม

“ก็อะไรครับที่รัก” รถถังเอียงหน้าหลบนิดหน่อย

“ก็...ก็รอให้พี่มาทำให้ ฮื้อออ...เบาๆ มันกระเทือน”

“หึๆ อยากก็ไม่บอก พี่ว่าปล่อยไว้อีกนิดเมียพี่น่าจะเป็นไมเกรนด้วยล่ะมั้งเนี่ย” ปากจากัวร์พูดไป ด้านล่างก็ทำหน้าที่ของมันไปเข้าสุดออกสุดแต่ไฉนมันช่างนุ่มนวลเช่นนี้ รถถังนี่หลับตาพริ้มมือสองข้างขยำผ้าปูที่นอนแน่นเลย

“ซี้ดดด ทะ...ทำไมวันนี้ สะ...เสียวขนาดนี้ ฮื้อออ” รถถังเหมือนจะเสร็จตั้งแต่โดนใส่เข้ามาในตัวตั้งแต่แรกแล้ว “ดีจัง”

“ทำไมพูดเก่ง” ระหว่างขยับก็แปลกใจที่คนรักถามเก่งกว่าปกติ

“ละ...เลิกพูดก็ได้” เอ๊า! เมินหน้าหนีงอนเฉยเลย

ช่วงนี้อารมณ์คงจะเปราะบางสินะรถถังเดินก็ไม่ได้คงจะหงุดหงิด

“หึๆ เพิ่งเคยเห็นว่าเมียพี่งอนกับเค้าเป็นด้วย ซี้ดดดดด” จากัวร์คงใกล้ถึงฝั่งฝันละ

แต่ของรถถังมันมีน้ำสีขาวขุ่นไหลปริ่มออกมาตลอดเวลา จนตอนนี้เปรอะเปื้อนที่นอนไปหมดแล้วเพราะไม่เคยเอาออกเลยมันถึงได้ออกมามากมายขนาดนี้

“พี่จา...” เรียกแล้วก็ไม่พูดอะไรจนจากัวร์ต้องถาม ‘ว่าไงครับที่รัก’ รถถังตอนนี้ตาเยิ้มหน้านี่เคลิ้มเลย “สะ...เสียว”

“เสียวแล้วรู้สึกยังไงอีก”

“อ๊ะ...จะ...จะเสร็จแล้ว”

“นี่ยังไม่เสร็จอีกเหรอที่รัก ที่นอนเลอะไปหมดแล้วครับ” รถถังได้กัดฟันบ่น ‘ไอ้พี่บ้าแกล้งอยู่ได้’ โมโหจากัวร์ที่ยียวนไม่เลิกสักที “โอ๋ๆ แค่ไม่อยากให้เครียด รักจนจะขาดใจอยู่แล้วคนเนี่ยรู้ต้วบ้างหรือเปล่า”

“จูบหน่อยครับ” รถถังร้องบอก

“หืม~ อ้อนเป็นด้วย”

จากัวร์นี่ไปไม่เป็นแล้วเพราะปกติคนรักไม่เคยเรียกร้องขนาดนี้ แต่ก็ก้มตัวด้วยความระมัดระวังไม่กล้าทับตัวคนนรัก ‘จุ๊บ’ เสียงจูบอันดูดดื่มดังให้ได้ยิน ลิ้นพันเกี่ยวกระหวัดไปตามอารมณ์จนน้ำในปากไหลย้อยออกมา “อืมมมม”

“ซี้ดดดด...อ๊ะ...ฮ๊า” เรียบร้อยคนตัวเล็กปลดปล่อยจนหมดเนื้อหมดตัว นอนหายใยรวยรินหมดเรี่ยวแรงจะต่อสู้กับคนโตที่ตอนนี้ยังไม่หยุดขยับเลย คาดว่าคงจะอีกสักพักเพราะไม่ได้ทำรุนแรงเหมือนอย่างทุกครั้ง

“หมดแรงเลยดิที่รักอีกแป๊ปนะใกล้ละ” คนโตยังคงไม่เสร็จภารกิจเอาน้ำออกยังคงกระแทกกระทั้นต่อไป

“เบาๆ แรงไปแล้ว เจ็บซี่โครง” จากัวร์มันลืมตัวเผลอกระแทกไปตามอารมณ์จนรถถังนิ่วหน้า

“ขอโทษครับลืมตัวน่ะ อืมมม...ซี้ดดดด” แล้วก็ขยับอยู่ไม่นานจากัวร์กัดปากตัวเองแน่นเหมือนว่าใกล้จะเสร็จเลยยั้งอารมณ์ไม่อยู่ใส่เข้าไปในตัวรถถังไม่ยั้ง ‘ฮื้ออ...โอ๊ย แรงไปแล้ว’ และนาทีนี้จากัวร์คงหูดับเพราะมันไม่ฟัง “อะ...อืมมม”

เรียบร้อยจากัวร์หยุดกระแทกแล้วแต่ยังคาอยู่ในตัวคนรักสักพักแล้วก็ค่อยๆ ชักออกมาเบาๆ

“สบายตัวมั้ยครับ”

“ไข้จะกลับอยู่แล้วครับหนาวด้วยเสื้อผ้าก็ไม่มี” น่าฉงฉาน!

“นอนรอพี่แป๊ปเดี๋ยวเช็ดตัวให้นะ”

“ไม่ๆ พี่อุ้มผมไปอาบน้ำเลย ข้างล่างผมนี่เหนอะหนะไปหมดแล้ว” จากัวร์หันไปคว้าบ๊อกเซอร์ตัวเดิมมาใส่ก่อน จากนั้นก็อุ้มรถถังเข้าห้องน้ำช่วยอาบจนเสร็จสรรพแล้วก็อุ้มออกมานั่งรอตรงโซฟา

จัดการเอาเสื้อผ้าของพูม่ามาให้คนรักใส่ไปก่อน เสื้อผ้าของน้องชายไม่มีอะไรมากแค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดง่ายๆ  รถถังใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีฟ้าอ่อนเข้ากั๊นเข้ากันกับรถถัง กางเกงในไม่ได้ลืมใส่นะจ๊ะจากัวร์จัดการให้เรียบร้อย

สุดท้ายก็ให้รถถังนั่งเล่นตรงโซฟาไปก่อนเพราะที่เตียงไม่ได้จริงๆ ใช้คำว่าเละ!

แถมเรียกแม่บ้านเข้ามาเปลี่ยนตอนตัวเองเข้าไปอาบน้ำอีก ไม่ได้มองเลยว่ารถถังจะเขินอายขนาดไหน ตอนแม่บ้านเดินเข้ามารถถังนี่ต้องนอนกลืนไปกับโซฟาเลยทีเดียว นอนไปนอนมาก็หลับสิคะคุณผู้โช้มมม

“รถถังตื่นก่อนครับไปกินข้าวกัน เดี๋ยวค่อยกลับมานอนต่อ”

“ไปยังไงล่ะครับ” คนงัวเงียร้องถาม “พี่จะอุ้มผมตลอดเวลาไหวเหรอ”

“ขี่คอ” ว่าจบก็หันหลังนั่งลงตรงรถถังคนตัวเล็กรู้หน้าที่ขยับไปกอดคอจากัวร์ คนโตลุกขึ้นจับขารถถังไว้แน่นพาเดินลงบันไดไปกินข้าวชั้นล่าง

บ้านพักตากอากาศมีคนแก่ผัวเมียคู่หนึ่งอยู่อาศัย ซึ่งพ่อของจากัวร์ไว้ใจมากเลยฝากให้อยู่ดูแลมานานนมแล้ว อีกอย่างทั้งคู่เป็นคนใจดีเห็นจากัวร์มาตั้งแต่เด็กๆ ก็รักและเอ็นดูอยู่ไม่น้อย

“คุณจาให้ป้าตักข้าวเลยมั้ยคะ”

“ตักเลยครับ...รถถังน่าจะหิวแล้ว” จากัวร์ตอบอย่างสุภาพ “อ้อ! รถถังนี่ป้านันท์นะพี่ลืมแนะนำ” รถถังรู้งานรีบยกมือไหว้ยิ้มจนตาหยี “คนรักผมเองครับป้านันท์”

“น่าตาน่ารักนะคะ ป้าล่ะนึกว่าชาตินี้คุณจาจะไม่รักใครแล้วซะอีก”

“ถ้าไม่ใช่คนนี้ก็ไม่รักหรอกครับ” รถถังที่นั่งกินข้าวต้มอยู่ถึงกับสำลักกน้าดำหน้าแดง ‘แค่กๆ’

“ป้าว่าเหมาะสมกันดีค่ะน่ารักน่าทะนุถนอมจริงๆ” ป้าพูดยิ้มๆ แล้วก็เดินออกไป ทิ้งให้รถถังนั่งหน้าแดงระเรื่อแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป

“กินอิ่มแล้วเดี๋ยวพี่พาไปเดินเล่นตรงชายทะเล ที่นี่สวยใช้ได้อยู่นะ”

“ครับอากาศก็ดีเสียดายรถบั๊มไม่ได้มาด้วย น้องยังไม่เคยมาเที่ยวทะเลยสักครั้งเลยพี่จา”

“เดี๋ยววันหลังพี่พามาอีกจะได้เอารถบั๊มมาด้วย” อีพี่จามันไม่ยอมบอกว่ารถบั๊มจะมาถึงช่วงเย็นๆ

“ขอบคุณนะครับพี่จา” คนตัวเล็กค่อยยิ้มออกมาหน่อย

หลังจากกินข้าวเสร็จจากัวร์ก็พารถถังขี่คอเดินกันมาตามชายหาด บรรยากาศช่วงสายแดดยังไม่ร้อนแถมลมพัดเย็นสบาย ท้องฟ้าสวยใสปลอดโปร่ง รถถังกอดคอจากัวร์ไว้แน่นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เอามือชี้นั่นชี้นี่ไปเรื่อย

“พี่จามาที่นี่บ่อยมั้ยครับ”

“เอาจริงๆ เลยนะพี่ไม่ได้มาเลยตั้งแต่แม่ไม่อยู่ ส่วนคนอื่นก็มาบ้างบางครั้ง”

“แงงง ผมขอโทษไม่ได้ตั้งใจให้พี่คิดมากนะ”

“พี่ไม่คิดมากมาตั้งนานแล้วครับ คิดไปก็ปวดหัว”

“ดีแล้วครับอยู่กับปัจจุบันให้มีความสุขดีกว่าเนอะ” รถถังพูดด้วยรอยยิ้ม

“อืม...วินาทีนี้พี่โคตรมีความสุขเลยครับ” สีหน้าจากัวร์ตอนนี้ก็ยิ้มไม่แพ้กันเลย “ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้เราได้เจอกันนะรถถัง ถึงแม้ว่าพี่จะ...”

“เราจะไม่พูดเรื่องนั้นกันอีกนะครับ อยู่กับปัจจุบันสิครับ”

“โอเคอยู่กับปัจจุบัน” ว่าแล้วก็ได้รับรางวัลสิรออะไร ‘ฟอด’ รถถังจัดการหอมคนพาขี่คอไปหนึ่งฟอดใหญ่ “วันนี้อ้อนเก่งจัง”

“อ้อนอะไร” รถถังไม่รู้ไปโดนตัวไหนมาเหมือนกันนะวันนี้ ทั้งอ้อนทั้งเสิร์ฟถึงที่ “รักต่างหากเล่า!”

“อยากเล่นน้ำป่ะ”

“หืม~ จะเล่นยังไงล่ะขายังเข้าเฝือกอยู่เลย”

“เดี๋ยวทำให้ดูจับพี่แน่นๆ นะน้อง” แล้วจากัวร์ก็เดินลงไปชายทะเลที่มีคลื่นซัดเข้ามา พร้อมกับย่อตัวลงไปทางด้านขวาให้ขารถถังจุ่มน้ำทะเล “แขนด้วยดิ เอื้อมแขนลงไปแตะหน่อยเดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงนะ”

“หูยยย น้ำเย็นจังเลยครับอยากเล่นเลยอ่ะ”

“อ่ะให้จุ่มอีกที” จากัวร์แข็งแรงพอที่จะไม่ทำให้รถถังหล่นจากตัวเขาลงใปในทะเล “พอยังๆ เดี๋ยวรอบหน้าพี่พามาเล่นให้หนำใจเลยครับ”

“สัญญาแล้วนะ”

                “สัญญาครับว่าจะรักตลอดไป...”

**********

Twitter @Newpiney