NC#Holdmedown 30.2

Chapter 30.2

                จนตอนนี้รถถังชักจะระทวยตัวนิ่มตัวอ่อนไปหมดแล้ว

จากแรงขัดขืนกลับกลายเป็นสุขสมอารมณ์หมายสองแขนเล็กกำเสื้อแฟนหนุ่มไว้แน่น เป้ากางเกงถูกจากัวร์บีบขยำอย่างมันมือ รถถังบิดกายแอ่นรับสัมผัสและดูท่าแล้วงานนี้คงไม่จบง่ายๆ

                “อ้าขาหน่อยครับ” กางเกงตัวสวยของคนตัวเล็กถูกคนรักจัดถลกมันลงมากองพื้นหมดแล้ว ‘พี่จาอย่าทำเลยนะ’ แฟนหนุ่มตอบรับโดยการอุ้มคนรักไปวางบนเคาน์เตอร์อ่างล้างมือ “สดนะพี่ไม่มีถุง”

                “ไว้ทำที่อื่นได้มั้ยผมขอนะครับ” รถถังอ้อนวอนอีกครั้ง “อื้อ~ คนใจร้ายใจดำ อึก...โอย~” รถถังเผลอร้องเสียงดังและต้องพยายามกัดปากตัวเองไว้แน่น เพราะที่นี่ไม่ใช่ที่บ้านหรือในรถไม่รู้จะมีพนักงานเข้ามาหาจากัวร์หรือเปล่า

                “พี่ชอบเสียงเมื่อกี้นะเพราะดีร้องอีกสิ เอาดังๆ” รถถังได้แต่กัดปากแน่นมือสองข้างจิกแขนจากัวร์จนขึ้นรอยเล็บ

จากัวร์หาได้สะทกสะท้านไม่ยังคงขยับแก่นกายเข้าออกสุดแรง มุมปากยกยิ้มเหมือนคนสะใจที่ได้แกล้งคนรักที่ตอนนี้เกร็งตัวไปหมดแล้ว

                “อื้อออ...ซี้ดดดด แรงไปแล้วครับพี่จา ฮื้อออ” รถถังกลั้นไม่ไหวหลุดเสียงครางเบาๆ ร้องบอกแฟนหนุ่ม ‘ไม่ไหวก็ร้องออกมาจะกลั้นทำไม’ จากัวร์แม่งแกล้งเก่งอ่ะ “ฮึก...ผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ!” รถถังเริ่มหงุดหงิดที่จากัวร์แกล้งเขา ‘เพียะ!’ เลยฟาดมือลงไปที่ไหล่จากัวร์จนเสียงดังก้องในห้องน้ำ

                “อ้าว! ชอบซาดิสก็ไม่บอก” จากัวร์จับขาสองข้างของรถถังไว้มั่น แล้วกระแทกใส่คนรักจนหัวสั่นหัวคลอน รถถังกำเสื้อที่อกจากัวร์ไว้แน่นเพราะความเสียวซ่านที่มีมากแต่ร้องออกไปไม่ได้สักแอะ “ถ้าใกล้แล้วบอกพี่นะ”

                “ซี้ดดด...อ๊ะ...ฮึก” รถถังตัวเกร็งหลับตาแน่น โดนจับนั่งอ้าขากว้างรับแรงกระแทกอยู่นานมีหลุดเสียงครางบ้างเป็นพักๆ “ฮึก...ฮึก...ฮืออ” รถถังหลับตาปี๋น้ำตาไหลพรากเพราะระบายความเสียวซ่านออกไปไม่ได้มือก็กำเสื้อคนรักไว้แน่น

                “ร้องไห้ทำไมครับเจ็บเหรอ” จากัวร์เห็นคนรักน้ำตาไหลพรากตัวเกร็งแล้วเกร็งอีก

จนตอนนี้เริ่มสงสารคนรักอดคิดในใจไม่น่าแกล้งเลยจริงๆ

“โอ๋ๆ ไม่ร้องพี่ขอโทษครับคนเก่ง แต่เอ๊ะ! ผอมลงเหรอกอดไม่เต็มมือเลย” คนโตปล่อยมือตัวเองออกจากขารถถังแล้วเอื้อมไปกอดตัวคนเล็กที่กำลังร้องไห้แต่กลับไม่มีเสียงให้ได้ยินเลยแม้แต่น้อย “เจ็บมากเหรอให้พี่หยุดมั้ย”

                “ฮึก...ถ้ายังไม่เลิกแกล้งผมจะโกรธจริงๆ แล้วนะ” จากัวร์ขยับต่อเพราะถ้าค้างกลางอากาศได้เจอแรงโมโหของจริงแน่ “พะ...พี่จา...ผมจะเสร็จแล้วพาผมลงที” แฟนหนุ่มรีบอุ้มตัวคนรักลงจากเคาน์เตอร์จัดท่าให้ยืนหันหน้าเข้าชักโครก

แล้วตัวเองก็ขยับเข้าออกต่อไปด้วยความอึดที่มีมันคงยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมายง่ายๆ แน่

                ไม่นานรถถังตัวเกร็งกระตุกแทบล้มไปกองกับพื้นเพราะปลดปล่อยน้ำรักลงไปในชักโครกจนหมดเนื้อหมดตัว จากัวร์กอดเอวรถถังไว้แน่นไม่มีทางร่วงไปกองที่พื้นอย่างแน่นอน

                “ทำไมวันนี้อึดจังครับผมจะยืนไม่แล้ว” หลังจากรถถังปลดปล่อยจนหมดเรี้ยวแรง แข้งขามันสั่นจนแทบยืนไม่ไหวแต่คนด้านหลังนี่สิยังไม่มีวี่แววว่าจะเสร็จภารกิจสักที “ลึกไปผมเริ่มเจ็บแล้วนะ” ยิ่งทำเหมือนยิ่งแรงขึ้นจนรถถังรู้สึกได้

                “อืมมม” เสียงตอบรับมีแต่เสียงครางในลำคอแล้วก็เสียบเข้าสุดออกสุดอยู่อย่างนั้น จนน้องชายของรถถังที่หลับใหลเหมือนถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งแล้ว “ตอบมาก่อนพี่แก่มั้ยครับ”

                “อึก...ไม่ได้บอกสักคำว่าแก่ หมายถึงว่าพี่อายุมากกว่าผมต่างหาก โอยยย...เบาๆ” รถถังจะรู้มั้ยว่าไอ้คนด้านหลังมันกระตุกยิ้มุมปาก ไอ้ที่กระแทกอยู่น่ะเป็นข้ออ้างอยากเข้าไปตัวคนรักก็เท่านั้น “เสร็จเถอะครับผมยืนไม่ไหวแล้ว ซี้ดดดด”

                “ถังใกล้ยังครับ” รถถังพยักหน้ารับ จากัวร์รีบขยับรัวๆ เพื่อไปถึงปลายทางพร้อมๆ กัน ‘อ่ะ...อ๊ะ...อ้า~’ รถถังเสร็จไปแล้ว “อืมมม” และเรียบร้อยจากัวร์เข้าเส้นชัยอย่าสวยงามตามท้องเรื่อง แถมฝากหยาดแห่งรักไว้ด้านในอีกต่างหาก

                “ทำไมไม่เอาออกก่อนล่ะครับ” รถถังบ่นกระปอดกระแปด หลังจากที่จากัวร์ถอนเสาเข็มออกก็จับรถถังนั่งบนชักโครก ปล่อยให้น้ำรักไหลออกมาตามปกติ คนโตก้มตัวลงช่วยเอานิ้วยาวเรียวควานน้ำที่ค้างออกให้ “หมดยังครับนานเกินไปแล้วนะ!” นั่นแหละ! จากัวร์มันแกล้งเก่งล้วงอยู่นั่นไม่เอานิ้วออกสักที

                “อ่ะเสร็จแล้วครับลุกไหวป่ะ” แฟนหนุ่มจัดการล้างทำความสะอาดช่วงล่างของรถถังให้อย่างทะนุถนอม เอากระดาษชำระซับให้เรียบร้อยตบท้ายด้วยการใส่กางเกงเข้าไว้ที่เดิม แต่ตอนลุกขึ้นยืนนี่สิขาสั่นเดินแทบไม่ไหว

                “โอยยย...เจ็บเสียดๆ เลยด้วย” รถถังเดินจับแขนคนรักที่กำลังพาเขาออกจากห้องน้ำไว้แน่น เพราะเหมือนจะล้มยังไงไม่รู้ ‘อุ้มมั้ยครับ’ จากัวร์หันมาถาม “ไม่ต้องเดินได้น่า~” แต่ดูเป๋ๆ อยู่นะ

                จากัวร์พากลับมานั่งบนโซฟาแสนนุ่มที่เด็กน้อยหลับสนิทไม่หือไม่อือ

                “ถังดูหน้าซีดๆ นะโดนแค่นี้ถึงกับป่วยเลยเหรอ” แฟนหนุ่มหันมาถามในขณะที่มือก็เซ็นเอกสารกองโตไปด้วย

                “พี่จาหายาดมให้ผมหน่อยครับ” รถถังที่ตอนนี้ตัวแทบจะไหลไปกองกับเด็กน้อยมือก็นวดขมับไปด้วย “ผมมึนหัว”

                ไม่รอช้าเจ้าของโชว์รูมรีบจัดการตามบัญชาสวรรค์ ‘ผมขอยาดมหน่อยครับ’ ไม่นานเลขาฯ หน้าห้องรีบวิ่งเอาของที่ต้องการเข้ามาให้

                “หืมมม ท้องเหรอ” คนโตรีบเดินเอายาดมมาให้นั่งลงข้างๆ คนรัก “หึๆ อยากของเปรี้ยวมั้ย”

                “ไปห่างๆ เลยไปผมเหม็น” จากัวร์ถึงกับคิ้มขมวดรีบสำรวจตัวเองทำจมูกฟุดฟิดใหญ่ ‘เหม็นกลิ่นตัวพี่เหรอ’ รถถังได้แต่มองแฟนหนุ่มยิ้มๆ “เปล่าครับเหม็นขี้หน้าพี่ต่างหาก” แร๊งงงง

                “ปากดีอีกแล้วนะ!” ไม่รอช้ารถถังโดนจากัวร์จับฟัดนอนราบไปกับโซฟาอีกรอบ ‘โอ๊ย! ล้อเล่นขอโทษคร้าบ~’

เล่นกันแรงไปหน่อยจนรถบั๊มสะดุ้งตื่น ‘ฮึก...แงงงงง...ปล่อยถังนะ’ เจ้าเด็กน้อยร้องไห้จ้านึกว่าพี่ชายถูกทำร้าย แต่ไม่ต้องนึกเพราะโดนไปแล้วต่างหากเจ้าเด็กขี้เซา

                “โอ๋ๆ ไม่ร้องเฮียจาไม่ได้ทำร้ายพี่ครับ” ผู้ใหญ่สองคนรีบผละออกจากกันท่ามกลางสายตางัวเงียของเด็กน้อยที่เพิ่งตื่น เด็กงอแงรีบปีนขึ้นมานั่งตักพี่ชายหันหน้าหนีจากัวร์ไปอีกทาง รถถังทำหน้าล้อเลียนพูดไม่ออกเสียง ‘สมน้ำหน้า’

                “รถบั๊ม~ เฮียจาขอโทษครับ ดีกันๆ” จากัวร์ยื่นนิ้วก้อยส่งไปหาเด็กที่กำลังหลบหน้าเขาอยู่ “ดีกันๆ” เด็กน้อยตัดสินใจอยู่สักพักว่าจะยอมคืนดีด้วยหรือเปล่า ‘เฮียจาห้ามแกล้งถังนะคับ’ แล้วก็ส่งนิ้วก้อยป้อมๆ ไปเกี่ยวกับอีกคนไว้ พึมพำเสียงเล็กๆ ใส่จากัวร์จนรถถังทำหน้าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ด้วยความสะใจ

                ขากลับตอนเดินออกจากโชว์รูมรถถังนี่ถึงกับขาสั่นพับๆ พยายามฝืนเดินให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนจากัวร์รับหน้าที่จูงมือเด็กน้อยไปยังรถหรูเพื่อกลับบ้าน

                เช้าวันอาทิตย์

                วันนี้รถถังไม่มีคิวที่ต้องเสนอขายยานยนต์หรูให้กับลูกค้ากระเป๋าหนัก แต่ต้องมาเพราะอีกคนไม่ได้ไปส่งบ้านตั้งแต่เมื่อวานเพราะโดนลากไปเพนท์เฮ้าส์แทน

เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มนั้นไม่ต้องเป็นห่วงเพราะจากัวร์จัดการซื้อทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่ว่าจะนอนที่ไหนสองพี่น้องก็มีเสื้อผ้าใส่แน่นอน แม้กระทั้งชุดนักศึกษากับชุดนักเรียนเจ้ารถบั๊ม กางเกงใน รองเท้าแตะก็ยังมี

                “นั่งรอพี่ในห้องทำงานก่อนนะพี่ไปคุยกับลูกค้าแป๊ปนึง” จากัวร์หันมาบอก

ตามปกติคนเป็นเจ้านายไม่ค่อยเข้าออฟฟิศวันอาทิตย์หรอกแต่มีนัดสำคัญกับลูกค้ากระเป๋าหนักเลยจำเป็นต้องมา

                “ให้ผมกับรถบั๊มกลับก่อนก็ได้นะครับพี่จะได้ไม่ต้องพะวง” รถถังพูดไปทั้งที่ตัวเองก็ทำหน้าเบื่อเพราะไม่รู้จะทำอะไร

                “หลับรอไปก่อนก็ได้เดี๋ยวพี่บอกเลขาฯ ว่าไม่ให้ใครเข้ามากวน”

                “พี่จาไปทำงานเถอะครับไม่ต้องห่วงผมรอได้” รถถังส่งยิ้มอ่อนไปให้

                “โอเคเดี๋ยวพี่รีบกลับมาครับ” แล้วเจ้าของโชว์รูมก็เดินออกจากห้องทำงานไป

                อีกมุมของห้องก็มีเด็กอ้อนนั่งจุ้มปุ๊กกับกองของเล่นของหวานใจ เจ้าไนท์ฝากของเล่นสุดโปรดมาให้รถบั๊มจนเจ้าเด็กน้อยยิ้มแก้มแทบแตก ยืนเขินอยู่นานสองนานบิดม้วนจนเห็นพุงเป็นชั้นๆ เลย

                “รถบั๊มไปเดินเล่นกันมั้ยครับ” พี่ชายนั่งเซ็งๆ ไม่มีอะไรทำเลยอยากชวนเด็กน้อยออกไปข้างนอก

                “ถังจะพาลกบั๊มไปไหนคับ” เด็กน้อยรีบวิ่งมาหาพี่ชายแต่ไม่วายหยิบของเล่นหวานใจติดมือมาด้วย

                “ไปดูรถไปป่ะ”

                “ไปคับ”

                พี่ชายจูงมือเด็กน้อยไปทางด้านหลังของโชว์รูม ด้านหลังเป็นอู่ตรวจเช็คสภาพรถหรูที่มีลูกค้ามาใช้บริการมากมาย เด็กน้อยตื่นตาตื่นใจตามสิ่งที่เห็นจนต้องร้อง ‘โอ้โห~’ ตลอดเวลา

                “ชอบมั้ยรถบั๊ม” เด็กน้อบพยักหน้ารับ พนักงานทุกคนรู้แล้วว่ารถถังเป็นใครเพราะเจ้าของโชว์รูมนั่นป่าวประกาศไปทั่วว่าคนนี้คือคนรักของเขา ด้วยการวางตัวที่เป็นกันเองของรถถังจึงเข้าไปนั่งอยู่ในใจของพนักงานได้อย่างง่ายดาย

“รถบั๊มทำยังไงครับเวลาเจอผู้ใหญ่” เด็กยกมือไหว้สวัสดีพี่ๆ ที่รู้จักแถมยังเคยแหย่เจ้ารถบั๊ม จนเด็กน้อยชอบอกชอบใจหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเก็บไปนอนละเมอก็มี “งานยุ่งมั้ยครับพี่หมู” รถถังหันไปถามไถ่พี่ที่กำลังทำงาน ‘ยุ่งๆ นิดหน่อยครับซ้อถัง’

คำเรียกใหม่ ‘ซ้อถัง’ ที่พนักงานฝีปากกล้าคนหนึ่งเรียกขึ้น ซึ่งสร้างความประหม่าให้รถถังอยู่ไม่น้อย

แต่สำหรับเจ้าของโชว์รูมเป็นอะไรที่ถูกใจกับคำๆ นี้เอามากๆ แถมตัวเองก็พูดเองจนติดปาก ‘ซ้อไปไหน’ ถามเลขาฯ เวลาที่หาแฟนไม่เจอ

“มีไรให้ผมช่วยมั้ยพี่หมู”

“ไม่มีครับ” พนักงานรีบหันมาตอบ ‘ใครจะกล้ามีกันล่ะ!’ คนนี้เมียนายเลยนะ

“แล้วคันนั้นจอดรออะไรครับ” รถถังชี้ไปตรงรถคันหรูที่จอดอยู่อีกจุดเหมือนรอล้างรถ ‘อ๋อรอล้างน่ะครับลูกค้าจะมารับบ่ายนี้’ พนักงานชื่อหมูตอบกลับมา “เดี๋ยวผมช่วยนะ”

ว่าแล้วก็พาน้องชายไปนั่งเล่นบนม้านั่งใกล้ๆ มุมที่ตัวเองเงยหน้ามองแล้วเห็น

จัดการถอดรองเท้าถุงเท้าพับขากางเกงขึ้นถึงหน้าแข้ง หันมองหาอุปกรณ์ล้างรถที่วางอยู่ตรงมุมนั้นก็รีบเดินไปหยิบ มือจับสายยางเปิดน้ำแล้วละเลงรถหรูทันที

“ซ้อถังอย่าทำครับมันหน้าที่พวกผมหยุดเถอะคร้าบ~” พนักงานตรงนั้นเริ่มร้อนรนเพราะคนล้างรถกิตติมศักดิ์ไม่ใช่ว่าใครจะมาเล่นหัวหยอกล้อได้ง่ายๆ “ซ้อ~ ผมขอร้องหยุดนะครับถ้าเจ้านายรู้เอาพวกผมตายแน่เลย”

“ก็อย่าไปบอกเค้าสิครับช่วยกันจะได้เสร็จเร็วๆ” รถถังสนใจอะไรที่ไหนปากพูดไป มือก็ขัดถูรถทำความสะอาดไป พนักงานสามสี่คนตรงนั้นแทบจะก้มลงกราบกราน ‘ซ้อถัง~ พอแล้วเดี๋ยวเจ้านายเห็นคร้าบ’

ซ้อถังยังยืนหยัดที่จะล้างรถหน้าที่อันแสนโปรดปรานต่อไป ‘กูตายแน่งานนี้กูตายแน่ๆ’ พนักงานคนหนึ่งร้องออกมาดังๆ ตอนนี้สามสี่คนตรงนั้นนั่งคุกเข่าเกาะแข้งเกาะขารถถังให้หยุดล้างรถได้แล้ว

“เอ๊ะ! พวกพี่หนิอย่ามาขัดผมสิจะได้เสร็จๆ” ซ้อถังเริ่มมีน้ำโหนิดหน่อยเพราะไอ้พวกสามสี่คนพยายามจะแย้งอุปกรณ์ออกจากมือปากก็ร้องบอก ‘ซ้อค้าบ~ พอแล้วเปียกหมดแล้ว’ ซ้อก็ตอบกลับตรงๆ “จะกลัวอะไรเล่าเดี๋ยวก็แห้ง”

‘เชี่ย! พี่หมูเจ้านายมา ฉิบหายแล้วพี่’ พนักงานหนุ่มน้อยลูกน้องพี่หมูร้องกระซิบลูกพี่ เมื่อเห็นว่าเจ้านายกำลังเดินตรงมาทางนี้แล้ว แต่ยังไม่ทันสังเกตว่าคนรักกำลังหันหลังขัดล้อแม็กรถยนต์อยู่

**********

Twitter @Newpiney